Blader door transcripties » Nationaal Archief / Rijksarchief Zuid-Holland

archieftoegang 2.10.02, inventarisnummer 5864, pagina 33

ik de holonie verliet (idtig) geene bepaalde voorschriften omtrent
den aard aen traften, zoo lang in aldaar en regter lyne betrekking
geweest ben volgde men niet alleen by de ten uitwver legging van
eenige Masten, maar ook en vele gevallen ten aantien den omsshig
nig den opte leggen shaften gelmitsen en ende herkomsten.
zoo was het dan ook van de noegste tyden af en i geloof ook
thans nog het getruik om nimmer slanden tot gevangenis te
veroordeelen, hoofzakelk om dat men de gevangenis, eenen
Staat van rust, voir den slaaf, die altoos gedwongen acbeid
moet verrigten, geene dvelmatige straf aan meckte: waren
enkel slagen niet voldoende dan vervordulde men hem om
en boeyen geklousen te werden ten eende daarin te aweiden
vnheen op het militair Cordons toen dit nog bestond, later op
een der militaire etablissementen, tewyl, daar van den acteid
op de mulitaire etablis sementen de meester aes slaafs hoe
genaamd geen voerdeel heeft, veel al in de vinnissen immers
gedurende de laatste do jaren de bepaling werdt opgeno
men, dat het den meester nystond onder opregt aen Poli„
ne den vaoordelde slaaf in de bandeite boeyen op syn
eegendom, zyne plantagie te laten werken.
Ik. moet den procureur generaal toegeven dat men ly het
opleggen van sraften wel eens en aan merking heeft genomen
eldus bestaande straf veurdeningen en wel bepaald de nedurland
sche; dit wasechter voor zoo ver imy hemnner aeleen het
geral ten aantien van nije persinen voor meken eene gevan
genes straf wegens den aand van het mitsdryff mit genoeg
Laam, dwangarbeid echter te Zware strat werdt gevrdeeld.
De gevangenissen in de holmie Surname zyn zeer getrekhig, en
tunthuiten bestaan en niets van daar hwam het dat men
in entele gevallen vije personen die een misdust gepluegd
hadden, volgens het vnd Hollandsche shatugt Hrasbaar met
langdinge gevangenis, waarop by het in Weduland ingeende
Frafregte tuchthuis gesteld was, tot gevangenis staf veroer
auede met verpligtong om gedurende den sraftijd handen ar„
beid te verrgten; i meen echter my wel te hernneren dat ly die
veoordeelingen, die zeer weenigen geweesssgnd, nimmer de bepa
ling is gevoegd om awangarteid en boegen te verregten, ja N. geloof
zeef mit dat men by die veroirdeelingen het woord dwangaibed
immer gebezegd heeft.
Ik onthen niet dat en vervordeelingen van nye personen tot
dwangarbeie hebben plaats gehad, en die even aes tot de
huuwagen veroordeelde militairen op het militair kerdon
en later op de militaire etablissementen in de nge luchtende
den blooten hemel weitten, maar in meen my wel te herin
neren dat die ververdielden neet in de bandiete loeyen der
den
slaven geklenten werden, maar dat dizen even aes tot
de Kingwagen veroordeelde militairen eene wetbeugel em
eene der leenen werdt aangesloten waaraan een kogel
arn middel van eene ny lange ketting was gehechte. het
Staat my nog voor dat Men dien toestand den beruchten
Leeuwer Capitein Bauteaud tot dwangaibeid vervirdeeed
het gras op de wallen van het Fort Amsterdam heb recu
maagen.
Ik geloof alloo dat de veroirdulden op wlken het vmnstel van den
Gurnneur behutking heeft zyn de tot diangaibeid veroordue
de slaven, en dus de daarby bedvelde boegen de hooge
naamde bandecte boegen waarin die veroordeelden geklonken
werden.
ate ontkennen is het met dat die boegen, in meen met het„
tingen en beugels minstens 25 onde ponden wegende, ver„