Blader door transcripties » Nationaal Archief / Rijksarchief Zuid-Holland

archieftoegang 1.01.02, inventarisnummer 8222, pagina 9

ten reguarde van de Rijken, Staten en Provincien van zijne
Koninglijke Majesteit reciproquelijk heeft belooft. En niet
alleen is deese conventie aan U hoog Mogende gecommuniceert
geworden, maar toffens ook een defensif tractaat, dat tussen
hoogstgemelde mogentheeden ten voorschreeven dage was ge„
Sloten.
Ditalles Scheen aan het Continent van Europa te belovende
continaatie vande rust
de wederzijdsche Oorlogedeclaratien van Groot Brittannien
en Vrankrijk sijn kort daar na gevolgt, so alsgenoeg voorsien
was. Maar het is verre van daar dat de verdere evenementen
aan de verwagting souden hebben beantwoort
Op het vaste Land van Noort America, de Sourie der verschille„
is, voor so veel men weel, niet anders van importantie voor„
gevallen, als dat het Fort Oswego door Vrankrijk bemagtigt
is. De Middellantsche Zee of liever het Eyland Minoria
is het voornaamst theater van den Amerikaanschen oor
log, geweest De Koning van Vrankrijk een Sterk corps
troupes derwaars hebbende doen overbrengen heeft het Fort
Saint Philippe na een strenge beleegering ingenomen
en sig van het Eijlant meestergemaakt. De toerustingen
ter zee sijn groter geweest als de operatien. Een groot Ddot
tannisch Ebquader heeft wugteloos getragt het voorgemelde
Fort te secoureeren door het overige heeft drankrijk haare
kuoten met een groot aantal van troupes besetgehouden,
waartegens Groot Brittannien niet alleen haare Land. For„
ces heeft vermeerdert maar selfs een Corpse Nessen en een
Corps Hanoverschen doen afkomen tot afkeering van het ge
vaar waar mede sij oordeelde te wesen gedreigt. Dusiser onin
der als rewagten was ende Amerckaansche Saaken verrigt
Maar daar men met die differenten minst te doen had en
daar men sorge Scheen gedragen te hebben voor de Conser„
vatie van de rust is op het onvenvagtst het Oorlogs-vuur
ontstoken. De Koning van Pruijssen heeft aan
het publicq bekent gemaakt de redenen, die sijne
Majesteit hebben doon oordeelen dat er vijandlijke des„
seinen tegen Sijne Staten wanen geformeert, en hoogst
deselve heeft gemeent de uitvoering daer van te moeten
prevenieeren. Twee Pruijssische legers syn in aller
gl in het velt gebragt. Het een is door Silesien geto„
gen in Bohemen, dog is aldaar door een Ot Henryksch
leger gestuijt geworden. Het ander is sonder tegen
stant getrokken in het heurvorstendom van Saxen. De
Keurvorst heeft sig met Syne Troupes geretireert in een
door de natuur gefortificeert Campement en is aldaer ge
durende ses weeken door een gedeelte van dit Pruijssisch
leger geblocqueert gehouden. Het ander gedeelte is
midlerwijl uit Saxen insgelyks in Bohemen gerukt
en met een tweede Oostenrijks leger Slaags geraakt,
met dat gevolg, dat de battaille bloedig is geweest dog
dat de eene partij de overwinning heeft gecontesteert aan
de andere, en dat de Saxische Troupes, na vrugteloos
gelragt te hebben sig te sauveeren, de wapenen hebben
moeten nederleggen en in den dienst van den Koning
van Pruijssen overgaan. De Keurvorst van
Saxen heeft syne landen verlaten en sig begeeven
naar syn Koningrijk van Polen. De Pruyssische
122lau