Blader door transcripties » Nationaal Archief / Rijksarchief Zuid-Holland

archieftoegang 2.10.02, inventarisnummer 990, pagina 15

maar die zich van haar en van zyn land geschei„
den had, niet langer als vorst konde houden,
om dat hij haar diep beleedigde en het volk hem
niet meer wilde gehoorzamen.
Bij het hierop gevolgd onderzoek bliek het mij„
dat de Vladat geen gevolg had gegeven aan mijn
in November aan haar te kennen gegeven verlangen,
om nogmaals naar Jare dare te gaan tot oproeping
van 8. Pataoe, dat hij hem ook later geene praau„
wen tot afhaal zoud en dat zij intusschen hethaal„
delijk, in strijd met het kontrakt van 1730, dich om
raad en hulp de Goa wendde.
Deze laatste omstandigheden lokten nieuwe
verwijten van myne zijde uit en gaven mij, in verband
tot de begane overtreding door zonder mijne voorkennis
eenen nieuwen Vorst te verkieren, aanleiding de aan„
dacht der Ryksgrooten te vestigen op art: 22 van het
kontrakt van 10e. Julij 1650, op hunne onophoudelijke
orderlinge twisten, op het gebrekkig bestiuir over
Sanraboni, op den armoedigen toestand van liew en
heure volk, op de voortdurende vermindering van hunne
onderdanen enj. en als slotsom van een en ander, op de
wenschelijkheid van Gouvernements belieer om aan hun
land orde en welvaart te sekenken.
Onder opmerking dat de Vorst door zijn Rijk te
verlaten
verlaten en aan de vermaringen tot derugkeer niet te voldoen, de
Wadat door tegen de kontraktenen mijne bepaalde bevelen te
handelen, genoegzaam misdaan hadden om het Gouvernement
te regtigers tot het inlijven van Sunraloni bij deszelfs gebied, doch
dat daartoe evenwel uit medelijden voor als nog niet zou worden
overgegaan, ten zij zij dien maatregel zelve mogt wensehen, gaf
ik de Vbadat in overweging, hierover na te denken en onderling
te beraadslagen alvorens tot het verkiezenen aanstellen van eenen
nieuwen vorst te besluiten, terwijl mynerzijds in allen gevalle verlangd
werd dat zij ten blijke van schulderkenning, schriftelijk vergeffenis
zou vragens voor hare begane verkeerdheden.
Ofschoon het mij bekend was dat enkelen der rijksgrooten van
eene inlijving niet afkeerig waren en de bevolken dich daartegen
met verzetten zou, verkeerde ik geenzins in twijfel omtrent den
uitslag der verlangde verdenking dezer aangelegenheid. Hbadde is
in de onderwerpelijke onderhandeling eene autorisatie der Rege„
ring tot steun gehad, of ook slechts op goede gronden kunnen be„
vroeden dat de dadelijke inlijving van Sanzaboni met hare wenschen
en inzigten strookt, het zous mij dan, geloof ik, niet moeijelijk gevallen
zijn daartoe thans te geraken, deels krachtens ardikel 22 van het kon„
trakt van 1600, deels door overredinig.
Ik meerde mij nu te moeten bepalen tot het opperen van het
denkbeeld, met het doel om er de hoofden en het volk van Sanzaboni
aan te gewennew en hem op de nadere verwezenlijking voor te bereiden.
den 4en. dezer werd de Vbadat andermaal tot mij toegelaten. zij
began