-— 5 - E.1058/45
konden.- Even voor Düren kregen wij met 7 man, 2 Tilburgenaren,
1 Belgische en 2 Belgen en 2 Russische meisjes de kans om te
vluchten.- Na een dag loopen waren wij terug in Aken,-waar wij
2 nachten en een dag in een hooimijt hebben gelegen, zonder dat
wij ons mochten laten zien, omdat er in de nabijheid soldaten
@bivakkeerd waren.-
Op 12 September 's morgens, werd Aken door de Dúitschers ge—
evacueerd.— ï!ij werden door een paar partijmannen, die ons zeiden;
“Wij hebben opdracht alle buitenlanders, die zich nog in de stad
bevinden, kapot te schietenij gesnapt.- Maar ze zeiden, gaan
jullie maar gewoon met de Duitschers mee op weg naar Keulen, dan
heeft niemand erg in jullie.— Inderdaad gingen wij op weg, maar
niet lang.— Na 10 km gelooPen te hebben in de richting Keulen,
zijn wij de bosschen ingegaan en zee na nog een dag en een nacht
zwerven, eindelijk in Limburg over de grens gekomen op ik Sept..—
Aan de grens hadden wij geen moeilijkheden.— Er was totaal nie—
mand.- Eemnaal over de grens vielen wij direct in de belang-
stelling van onze geliefde Limburgers, die ons direct voorzagen
van warme koffie en brood.- Heel de weg, die wij passeerden,
zagen wij terugtrekkende Duitschers.— Omdat wij er zoo zwart
uitzagen en onverzorgd, wou iedereen weten waar wij vandaan
kwamen‚— Als wij dan vertelden, waren ze vol medegevoel voor
ons.—
‘s Avonds om 7 uur kwamen wij in Twinselen aan, waar een kame-
raad, die wij in Duitschland hadden leeren kennen, zich over ons
ontfermde en ons inkwartierde in het vereenigingsgebouw.- De
Belgen gingen na drie weken al naar huis en wij zitten nu al
haast drie maanden hier en het laat zich aanzien, dat wij eerst-
daags ook naar huis mogen.-
Ik kan niet meer zeggen dan dat het in Duitschland slecht was op
alle gebied.— De arbeiders gaan er moreel en lichamelijk op
achteruit en de verkeerde kant op.- Ik hoop er nooit meer te
werken en zeker, dat het niet voor mij weggelegd is, om nog ooit
onder of met nazie te werken, want dat zijn menschen,die zoo
fanatiek zijn, dat daardoor hun hersens uitgeschakeld worden.-
Verder viel het ons op hoe eens allen het in Holland waren en
met hoeveel medegevoel wij werden ontvangen, vooral onze kameraad,
de Heer J.Bemelmans en de fam.Berger op Terwinselen.— Toch hoop
ik, al ben ik allen eeuwig dankbaar, dat ik gauw naar huis kan,
mijn kameraden incluis.—
W.g. F.J.Wölbink Oranjestr.22 T'burg
" Roelen, St.Wicolaasstr.55 “
" Dick Boterenbrood I.D.5
