Blader door transcripties » Nationaal Archief / Rijksarchief Zuid-Holland

archieftoegang 2.10.02, inventarisnummer 600, pagina 17

zijn
overal de oporen van menochelijke bebouwing zigtbaar en
„hoewel deze velder thans verlaten eijn, heeft de natiurze
,nog niet weder met een boochkleed overtogen Rigt bij den
„sraterrand op eene hoogte van 10, 000 voet vertoonen zich
„kreupelboochjes van Hencia montana Gnaphialiams met
„tuur witachtig loof (: door den inlander kindoero geheeld
,of Phibaudias, die wel door de roode toppen hunner bla„
,deren eene aangename schakering van kleurers daarstel„
„len, maar evenmirs als vle zoo even genoemde lommer of
„schaduw verleenen. Het was reedo te laat geworden, om
,nog aan den bouw van het signaal te beginnen. Ik liet de
verzamelen
„oaterialen op een der hoogste punten aan de westzijde, Op
,het allerhoogste punt, waarheen ik mij heb begeven, was
,het onmogelijk de malerialen te brengen en ik moest mij
,derhalve vergenoegen met het punt, waar het signaal ni
„staat. Misschien ware het doelmatig geweest, aan de oort„
,zijde nog een signaal te bouwen, maar het ontbrak mij
,aar Materieel daartoe. Ik daalde daarop in den krater
,af, en voord daarin niets veransterd of afwijkende van
,de beschrijving van Dr. Junghuhn. Alleen was de zand„
„vlakte naar de oostelijke ruinen en lavablokken, waar
Dr. Junghuhs is ingekomen, niet meer begaanbaar„
,Op verschillende plaatoen borvelde daar het water unt
,den grond en groote rotoblokken scheenen kortelinge af„
,geschreind te zijn ers lagen in den kraterbodere half be„
„graven. sro den krates bevinden zich eenige graver; waarvan
D: Junghichw niet spreckt. Het voornaamste is volgens de
,verhalen der inlanders van een Pangeran van Loanoe uit
den
,den tijd, dat het rijk van Demak zich van Madjapart
„schreidde. Hlij heeft hier gewoond en beproefd, hier anwati„
,te maken en het Pertuca grarf: of boogras volgen d3 Jung„
=huhw: )( dat in den brater voorkomt, zou daarvan nog afkom„
„stig zijn.
Ik han voor mij hippen en rijst medegenomen, maar
„taen ik mijn avondmaal na zulk een vermoeijende togt
„wilde genieten, bleek het dat er geen water naar bovers
,was gebragt. Wij moesten ons dus met een handvol koude
,rijst, van een iilandoct hoofd geleend behelpen en lagen
,ons onder een kleen afdlateje van bladeren in onze
,mantelo gehuld te slapen. Hort voor zonsondergang
en even naarzonoopgang nanr its der Theimoneter
,waar en bevond, dat wij eene temperatuws hadden van
390 Sakrenheit. Niet te verwonderen is het derhabve
dat wij door de koude weinig sliepers. Ik benijdde de in„
„landers, die berieden s winds aan een groot vuur gezeten
,zich goed verwarmden, maar daarbij ook in een wolk
,van rook getruld waren, dio hun niet scheen te kinderen
„Wij prefereerden de koude bover den stekendenen onaan„
,genamers rook van het natto kreupelhout. den vol„
,genden morgers werdt het signaal opgerigt. Per nure
,gingen wij van daar en waren ten t ure weder te se„
„poeran terug.
Wij nuotter aldaar een dag uit en gingen daarop
,naar Kali wiro. van daar uit wilde ik een uitstapje
„maken naar het gebergte Rnwas Fgatjing, hetgeen
„mij bijzonder geschikt voorkwar, om een der punten
van