Blader door transcripties » Nationaal Archief / Rijksarchief Zuid-Holland

archieftoegang 2.10.02, inventarisnummer 2915, pagina 8

gemeente te ruggeheerd of overgegaan: En de Elcckus bleken
alleen het Distrikthorfd met twee oud= schoolmeesters
Roomsch gebleven te zijn. Deze pustoor echter doopte toen
de Lengowan eenige heidenen, die daartoe door gepaspor„
teerde militairen, in den dienst op Jea Ho. H. christen
gewirden, schijnen overgehuuld te zijn,
Het schijnt thens echter, dat het Bestuurden Roomsch.
Ratholiekeckerk in Neerlandsch Indie ernstigdenkt aan
de vestiging eenere Missie in dit land.
Adressante brengt eerbiedigonderde aandacht van Uwe
Coecellentie, dat paster J van Aleurs in Novemberfk, de
Minahassa dooraisde, om de leden der B. R. erk herder„
lijk de bezoeken. Geenlid van de Zendeling Vereeniging zou
duarin eenige reden van bezoegdheid hebben gevonden Wij
waardeeren veeleer den ijver, die de verspreide gemeente leden
opzoekt, om hen de kerkelijke genade middelen toe te dienen.
Maarmet bekommernis zien wij, dat te midden onser
blveijende evangeldsche zending de vestiging eener Missie
van de Ho. R. Kerk voorbereid urvelt.
Pastoor P. van Meurs vond de drie getrouwente
Nalcas, doch niemand anders tot overgang genegen, Het
auntal Ho. R. christenen de Longowan werd ook niet
vermeerderd. Maar eensklaps verneemt men, dat de
pastoorte Ruwanghoun gedoopt heeft zeven kinderen
van een heiden, die tot heden standvastig geweigeret hud
christen te wirden, hoezeer daartoe ook aangezocht.
De vader dier kinderen is evenwel broeder van de genoom„
de gepasporteerde milituiren te Langeran. de oudersuer„
cen niet gedoopt. Doorts doopte pastoorJ. van Meurs
aldeureen hevelensch man, die eene christenwouw, lid„
maat van de Evangelisch=christelijke gemeente tot vrouw
genomen
met behulp ook van het
hem mede gedeeld gevoelen
des vorigie Mlinisters, uij
het rekest den zendelingen
genomen hud;- herdoopte deze vrouw. en doopte tevens hunne
vier kinderen.
Adressante vergeet niet, dat de pastoor tst doopen geregtigd
is;= evermin, dut niemand kun worden terug gehouden van zich
te laten doopen. Maar zij brengt eerbiectiglijk onderde aan„
dacht van Uwe loecellentie, dat ook in deze genoemde gevullen
van overtuiging geen sprake zijn kan; dat de passoor de
lieden nimmergesien had; dat deze door tusschen personen
moeten overreed zijn; en dat aldus het dvel duicelijk blijkt:
vestiging eener De. A. Missie in de bovenlanden van de Mi„
nahassa. Het behoeft naauwelijks opmerking, dat ook hier
dat doel de middelen moet heiligen.
Ernstiger evenwel heedt dut dvel opden voorgrond; erlangt
zelfs reecs eenig begin van uitvoering, in de uanstelling van twee
inlandsche missionarissen door den pastoor Het zijn de twee
ordmeesters van Hakas, M. Joref en N Rompas, die ten
onregte meenen verongelijkt te zijn, en daarom wrok woeden.
Volgens hun eigen getuigenis is hun eene bezoldiging toe ge„
te gel, die lij eene zeer spoedig beloofdle te rugkomst van den pa„
stoot aanmerkelijk zal verhooge worden.
Welke werkx aumheden dien inlandschen kelpers opge„
dragen zijn, weet adressente niet. Wat blijkt, is, dat zij
rindgaan en rondreizen; niet alleen om He l. christenente on„
derwijzen of onder dezen dienst te doen; maar om de liecen; evan„
gelische christenen en overgebleven heidenen ten overreden tot over„
gang in de Roomsche Kerk.
Acressante meent te mogen verzekeren, dat zij niet door onver„
draagzdamheid gedreven wordt, om zich in deze zaak tot Uwelxecel.
lentie te wenden. Zij misgunt der Roomsche Heck hare Missies niet„
Lij vruagt echterzichzelve af: waarom wil die kerk zich hierin
de Mincchas sa vestigen; waarem proselicten zoeken in de Evem„
gelische