Blader door transcripties » Nationaal Archief / Rijksarchief Zuid-Holland

archieftoegang 1.05.01.02, inventarisnummer 596, pagina 28

N 26
Roerter Ooren komende van den E=d Heer Jan
Gerard Pax, (dien ’t bevel voerde in afzijn
van den E: Achtb=r Heer Gouverneur, Zo=
vond zijn P= Goed, aan stonds een Dettiche„
mint soldaten daar na toe te zenden, om
die oproerigen te verdrijven, gelijk geschie=
den.
De Kerkmesteren zeer ontsteld om Raad
Komende vragen bij den ondergeschrevene,
Zovond die goed aanstonds een Memorie
van alle ’t voorgevallene opte stellen, om het
zelve, met een bij gevoegd Request, aanden
E=d Achtb= Heer Gouverneurte presenteren
„Gelijk geschiede
Dog den Ondergeschrevene dit opgesteld
hebbende, vertoonden ’t zelve aan den E=d Dr
H=r Jan Gerard pax die goed vond dat den Onder=
„geschrevene aanstonds na Hato zoude
vertreckken om kennis van alles te geeven
aan den E=d Achtb=r Heer Gouverneur.
Den Ondergeschrevene aanstondsten dien
Eijnde vertrekkende, ontmoete onderwegen
zijn Ed Achtb=n met desselfs bij hebbende
geselschap, retoernerende Aanstonds te
Rugge, en met zijn E=d Achtb=r op het
Gouvernement gekomen zijnde, zo Deerden
ondergeschrevene een omstandig verslag
van alles, uijt naam vande gemelde kerk=
mesteren; Dog Dewil het DienAvond te laat

„wend
Wierd, zo gaf zijn E=d Achtb=r aan den Onderge=
schrevene bevel om des anderen drags vroeg
s' morgens op ’t Gouvernement te verschijnen
welk bevel ook aan den Heer Fiscaal wierd
gezonden
Den Ondergeschrevene met d’ H=r fiscaal
des anderen daags bij zijn E=d Achtb=r Versche
nen zijnde, en zijn E=d Achtb=r deszelvsonge=
¶ dewijl hi hem
noegen aand’ H=r Fiscaal betoond hebbende,
Fiscaal niet
zo: geliefde den H=r Fiscaal aan den onder
eerst had
Komen spreeken
geschrevene toete voegen, dat hij nu betoond
hadzijn vijand te zijn vkomen spreken, en dat
hij zulx gedagtig zoude wezen.
Waarop den ondergeschrevene andwoorden
Dat hij de kerkmeesters ten dien Eijnde na
hem H=r Fiscaal hadde toegezonden, dog dat
die met een graauw waren af gewezen dat hij
Ondergeschrevene Dese zaak van zoveel ge„
Wigt had geoordeeld, dat het zelve geen uijt
stel konde lijden dat zijn E=r Achtb geliefden
te bedinken hoeer veel meer dan honderdiswar
ten a Moelatten tegens een blank op het Eijland
waren, steffens in aanmerking neemende
de trotsheijd 2 hoogmoed van dit Volk die.
niet zonder morren onder de blankenbuk=
ten, ’t dierhalven niet buijten gevaar was, te
veel magt aan heyte Geven, dat het voor
gevallene op Batavia tot een Levindig Ex
empel hier van konde Dienen, en dat hij
volgens zijn Eed en plicht genootzaakt was